غروب پاییز

زندگی چیدن سیبی ست که باید چید و رفت

زندگی تکرار پاییزیست که باید دید و رفت

زندگی رودیست جاری هر که امد کوزه ای شادمان پر کرد

 و ابی نوشید و رفت

قاصدک این کولی خانه به دوش روزگار

کوچه گردی های خود را زندگی نامید و رفت